Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
ZoekenIndexLaatste afbeeldingenPortalInformatieRegistrerenInloggen

 

 I'm not alive if I'm lonely ~

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Kathy

Kathy


RPG punten : 38
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27
Woonplaats : Negerwijkje. ♥

Character sheet
Leeftijd: 15
Partner: I'm scared I'll never be enough to keep you around. ~
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptyzo apr 01, 2012 3:50 am

Met haar haren eindelijk een keer los met daarin een simpele zwarte haarband staarde ze droog naar het stromende water dat naar beneden kletterde. Ze zat op een van de vele enorme stenen die om het soort van riviertje heen stonden. Het uitzicht was wel mooi enzo, maar de meesten zouden er na vijf minuten wel genoeg van hebben gehad. Vooral aangezien dat dan wel standsmensen geweest zouden zijn, iets wat Kathy absoluut niet was. Ze had een zwart jurkje aangetrokken deze keer. Toen ze wakker werd wist ze al dat ze naar de watervallen zou gaan. Dus wit was nou eenmaal niet heel slim. Met een zwarte legging en haar oude zwarte allstars eronder was het misschien heel zwart, maar daar had ze iets op gevonden. Ze had namelijk een licht roze vest aan. Ja, heel slim. Nu leek ze minder emo. Aangezien je dat tegenwoordig nou eenmaal snel leek als je ook maar eventjes een keer veel zwart droeg. Haters. En de verklaring van de zwarte allstars, het waren de enige makkelijke schoenen die ze tegenwoordig had. Ze had er ondertussen wel meer gekregen van Alyss. Maar dat waren allemaal van die onhandige, pijnlijke dingen. Ze hield echt eenmaal meer van gympen.
Overigens had ze alweer naar school gekund. Het enige wat ze ervan vond was dat als ze nou eenmaal toch bleef zitten ze dan ook niet naar school hoefde. Het had geen nut meer. Dan bleef ze liever de hele dag ergens rondhangen dan ook maar iets anders. Destin had erin toegestemd. Maar ze moest wel beloven haar uiterste best te doen en dan moest ze er ook nog eens voor zorgen dat ze het met gemak zou moeten halen. Dus geen
onvoldoendes. Damn. Het moest dan maar. Ze wilde eigenlijk binnen blijven. Maar met Emily erbij en al die nieuwe honden ineens werd het te druk. En helaas hield Kathy daar ook niet van. Ze zuchtte even luid. Ondanks dat het rond de twintig graden was en de meesten wel rond zouden lopen in korte mouwen had Kathy het koud. Ze zat nog volop in de zon, maar alsnog moest ze haar vest dichtritsen. Ze keek even op toen ze in haar ooghoek iets dichterbij zou komen. Ze herkende de jongen wel. Als het goed was zat hij bij haar in de klas. Het rare was alleen dat het een gewone doordeweekse dag was. Dus moest hij dan niet gewoon op school zijn? Ze liet de vraag maar voor zich en hield wijs haar mond. Ze staarde wel even zijn kant op maar zodra ze het gevoel had dat hij haar kant op ging kijken keek ze weer voor zich.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://mymostpreci0ustreasure.tumblr.com/
Shou

Shou


RPG punten : 26
Registratiedatum : 09-03-12

Character sheet
Leeftijd: 15~
Partner: I just want you to know who I am. ♥
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptyzo apr 01, 2012 8:05 am

Maandag. Hij haatte maandagen. Ze waren zo compleet nutteloos. Dit aangezien ze dan de vakken Biologie, Aardrijkskunde, twee uur gym, Duits en een uur Geschiedenis hadden. Ahum. Hij hield alleen duits en gym - aangezien die laatste verplicht was - en bij duits keken ze nu een film. Lekker nuttig, dus. Bovendien bleef hij toch al zitten doordat hij een aantal vakken nooit had gehad en daardoor in plaats van die lessen heel veel in had moeten halen. Volgend jaar zou hij dit jaar opnieuw doen en als het goed was zou hij dan aardig gelijk met - op sommige punten zelfs voor op - de rest lopen. Hij had zichzelf vandaag weer eens afwezig gemeld omdat hij gewoon geen zin had in school. Hij wilde graag terug naar thuisscholing, maar dat mocht niet van zijn vader. Een zucht kwam uit zijn mond en hij stapte uit de auto, welke hij rustig voor de ingang van het natuurpark parkeerde. Hij had leren autorijden. Het was niet legaal voor hem om te doen, maar hij reed goed genoeg om niet aangehouden te worden.
Hij zette de auto op slot en stopte de sleutel in de zak van de zwarte broek die hij aanhad. Daarboven had hij een wit shirt met een zwart jasje eroverheen, die openhing. Om zijn hals hing nog een soort lint, wat gebruikt kon worden als stopdasje, maar die had hij afgedaan. Hurr. Op zijn hoofd stond een zwart hoedje met een witte rand. Om zijn middel had hij nog twee riemen. Allen niet heel erg opvallend, maar wel anders dan hoe de meeste gasten erbij liepen. Ach ja. Alsof hij daarom gaf.

Hij was rechtstreeks naar de watervallen gelopen en was daar gaan zitten, zoals hij vaker deed als hij spijbelde. In zijn ene oor zat een oordopje, terwijl de muziek zacht aan stond en hij het gekletter van het vallende water erboven uit hoorde komen. Zijn Ability Tracker werkte perfect, waardoor hij dacht dat er niemand in de buurt was. Hij was even vergeten dat er ook nog mensen waren op deze planeet.
Uiteindelijk had hij het gevoel aangestaard te worden en hij keek om, waardoor het oordopje op zijn schoot viel. Zijn blik kwam terecht op een gingermeisje, die wegkeek zodra hij haar aankeek. Hij stond rustig op en liep op haar af, om haar met een kleine glimlach aan te kijken en zijn keel te schrapen. Hij herkende haar vaagjes. Rustig plofte hij langs haar neer. “Kathy, was het niet?” vroeg hij kalm. Omdat ze beiden veel hadden gemist dit jaar, kenden ze elkaar niet goed. Ach ja. “Hoor jij niet op school te zitten?” vroeg hij licht glimlachend. In de klas waren roddels ontstaan over hoe zij anorexia had. Anderen zeiden bloedarmoede, maar aan de dunne polsjes en benen te zien was dat eerste zeker waar. Hij zuchtte. “Ach ja. Alles goed?” vroeg hij toen maar met een licht grijnsje.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kathy

Kathy


RPG punten : 38
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27
Woonplaats : Negerwijkje. ♥

Character sheet
Leeftijd: 15
Partner: I'm scared I'll never be enough to keep you around. ~
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptyma apr 02, 2012 1:14 am

Het wegkijken had niet geholpen. Helaas, voor ze het door had stond hij naast haar. ‘Kathy, was het niet?’ Kathy keek even naar de blonde jongen voor haar. “Hu? Je kent me?” Ze herkende de jongen totaal niet, maar hij haar dus wel. Raar, zover ze wist had ze niet echt een idee wie het zou kunnen zijn. Al kon het makkelijk zijn dat de jongen bij haar op school zat. Het leuke ervan was dat het Kathy nooit iets opviel als er ook maar iemand in haar klas zat. Ze negeerde altijd iedereen om haar heen, op een paar mensen na waarmee ze wel een klein beetje op kon schieten. De rest had ze nooit aangekeken, ze waren niet interessant dus ze besteedde geen aandacht aan die mensen. Een vraag volgde of ze niet op school moest zitten. Ze schudde haar hoofd. “Nee, dat hoef ik niet”, ze draaide vervolgens haar hoofd weg. Ze wist niet eens wie hij was. Dus meer zou hij niet te weten krijgen. Waarom zou ze het zomaar aan een vreemde vertellen? Bovendien schaamde ze zich voor het feit dat ze om díe reden in het ziekenhuis was beland. Ze draaide haar hoofd weer een beetje terug. “Al wilden ze het wel. Ik ga niet. Tot het eind van het jaar.” Oké, dat was het enige wat hij zou weten over haar. Niet veel meer. Hij vroeg of alles goed was. Ze knikte. “Het is wel oké, ik ben in ieder geval blij dat ik nu uit die drukte kan zijn. Het is irritant.” Ze grinnikte even waarna ze haar blik weer afwendde van het water. Damn, waarom wist ze niet eerder dat er zulke plekken konden bestaan. Al was dit nog niks met plekken die je kon zien op tv. Die waren ook altijd mooi. Ze wilde ze wel graag zien, maar zoiets zou wel onmogelijk zijn.


Laatst aangepast door Kathy op do apr 05, 2012 7:54 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
http://mymostpreci0ustreasure.tumblr.com/
Shou

Shou


RPG punten : 26
Registratiedatum : 09-03-12

Character sheet
Leeftijd: 15~
Partner: I just want you to know who I am. ♥
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptyma apr 02, 2012 5:27 am

Zijn blauwe ogen, gericht op het meisje met de gingerkleurige haren, stonden even vriendelijk als altijd. Een type om anderen te pijnigen was hij zeker niet. De glimlach die op het gezicht van anderen verscheen was veel meer waard dan anderen pijnigen zodat je er zelf minder miserabel van werd. Zoiets zou hij nooit doen, daar was het te pijnlijk voor. Dit kwam veel meer van pas. Vrienden maken, die later op hun tijd hem zouden helpen, mocht hij dit nodig hebben. En toch, ook al zag je maar al te duidelijk aan hem dat hij nooit iemand zou pijnigen, waren er mensen die hem niet vertrouwden, mensen die het vertrouwen in de mensheid een lange tijd geleden kwijt waren geraakt en die geholpen moesten worden met het terugvinden.
Kathy vroeg zich hardop af of Shou haar kende en hij glimlachte. Een scheve glimlach sierde zijn gelaat en hij wachtte heel even, tot hij besloot te antwoorden. “Shou is de naam. Kurusu Shou.” De woorden die hij sprak waren geduldig, vriendelijk. “Toch wel een beetje vreemd om je eigen klasgenoten niet te herkennen, of wel?” Hij vroeg dit met een klein grijnsje op zijn gelaat, waardoor het er totaal niet gemeen uit kwam.
Haar woorden maakten duidelijk dat ze wel degelijk op school zou moeten zijn, maar dat ze dit weigerde. Waarschijnlijk omdat het voor haar toch al onmogelijk was om nog over te gaan, dus kon je dit jaar net zo goed overslaan. Hij glimlachte. Ze deden dus ongeveer het zelfde. Interessant.
Kathy sprak over hoe ze blij was nu niet meer tijd door te hoeven brengen in de drukte. Drukte? Over school zou ze het vast niet hebben, aangezien hun klas redelijk kalm was op sommige momenten en je in de pauzes in het lokaal mocht blijven, waar bijna iedereen wegging, dus druk was het niet. Misschien had ze het over haar thuissituatie? Hij had vreemde verhalen over haar gehoord, waardoor hij zijn blik heel even afwendde. Dat ze zich gevestigd had bij een oudere man was één van die verhalen. Hij glimlachte, in de hoop dat het haar niet op zou vallen dat hij even heel ongemakkelijk had gekeken. Hij besloot niets te vragen tot het ertoe zou doen. Misschien had ze er wel goede redenen voor, of was het een complete leugen. Het was beter om mensen niet te confronteren met dingen die er niet toe deden als ze het niet goed hadden. En, gezien haar anorexia en gestorven familieleden, besloot hij het er maar bij te laten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kathy

Kathy


RPG punten : 38
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27
Woonplaats : Negerwijkje. ♥

Character sheet
Leeftijd: 15
Partner: I'm scared I'll never be enough to keep you around. ~
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptyza apr 07, 2012 1:34 am

De jongen stelde zich voor als Kurusu Shou, een naam die voor haar vrij bekend voor kwam, maar het was nog niet helemaal helder. Daarna vertelde hij wat grappend dat het vreemd was dat ze haar eigen klasgenoten niet herkende. Ze keek hem even verbaasd aan. Ze sloeg haar hand wat droogjes voor haar mond en grinnikte beschaamd. “Echt waar? Haha, sorry. Ik ken niet echt iemand in de klas na die korte tijd.” Ze keek even wat verward om zich heen. Ze was wel een idioot. Ze kon niks onthouden, was klunzig, had weinig in de gaten en was overigens enorm traag van begrip. Ook was ze zo verlegen als de pest, dus veel zeggen deed ze niet. Ze verzweeg altijd zo veel mogelijk, bang dat iemand te veel over haar te weten zou komen. Iets waarvoor ze zich later voor zou schamen. Zoiets hield ze het liefst tegen. Dat was dan ook de reden dat ze nooit goeie vrienden had. De enige die ze op het moment echt helemaal vertrouwde was Destin. Niemand meer, hij mocht het wel weten, ze wist niet eens waarom hij wel en anderen niet. Het was gewoon zo, zonder echte enige reden. “[b/]Dus..[/b]” Begon ze wat ongemakkelijk. “Kom je hier vaker?” Het waren dan wel standaard zinnetjes, maar dat kon haar niks schelen. Als hij er dan toch bij was komen zitten kon ze op zijn minst proberen een gesprek te beginnen. Al kon ze hem zich een beetje vaagjes herinneren. Ze had het gevoel dat het die ene was die altijd vrolijk was. Ze wist niet hoe hij het deed, maar altijd lachte hij. Zover ze zich kon herinneren.
Ze hield maar voor zich dat ze alweer wist wie hij was. Aangezien zij zich soms aan hem irriteerde. Kathy was zelden blij op school. Ze irriteerde zich er dood en ook was zij het type dat als ze echt vroeg op moest voor iets onbenulligs.. Zoals school.. Moest iedereen dood. Oh nee, mocht ze niet zeggen. Haar hele familie was dat al. Was niet echt goed. Fuck, Bryan. Ze wilde Bryan. Bij hem was altijd alles goed. Ze draaide haar hoofd de andere kant op. Waarom moest ze altijd aan Bryan denken op momenten dat het absoluut NIET moest. Ze beet even op haar lip en probeerde aan iets anders te denken, iets wat leuk was, blij en wat ze niet miste. Maar dat was niet zo. Ze had best in een klote situatie gezeten de laatste tijd, vooral door het ziekenhuis. Ze draaide haar hoofd weer gewoon naar voren en staarde emotieloos voor zich uit. Het liefst wou ze weglopen, maar dat was onbeleefd. Dus ze dwong zichzelf te blijven zitten. Ook wist ze niet eens hoe ze terug moest. Laat staan, het duurde voor haar al ongeveer twee uur om deze plek te vinden.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://mymostpreci0ustreasure.tumblr.com/
Shou

Shou


RPG punten : 26
Registratiedatum : 09-03-12

Character sheet
Leeftijd: 15~
Partner: I just want you to know who I am. ♥
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptyzo apr 08, 2012 7:04 am

Kathy verontschuldigde zich en zei niet iedereen uit de klas te kennen na die korte tijd. Shou glimlachte. “Ah. Ik begrijp het wel, hoor. Ik heb de klassenlijst gewoon zo vaak voor me gehad dat ik alle namen nu wel ken,” glimlachte hij. De klassenlijst had hij nodig gehad voor het organiseren van wat dingetjes, maar Kathy had altijd op de afwezig-lijst gemoeten, waardoor het niet zo moeilijk was geweest om die naam te onthouden.
Toen ze hem vroeg of hij hier vaker kwam, grinnikte hij even. Dat was echt zoiets wat je in een slechte versierpoging zou zeggen. Maar, hij had ook wel door dat Kathy niet zo’n type was en waarschijnlijk had ze het zelf niet eens door. Daarom glimlachte hij enkel. “Niet echt, nee. Alleen weleens tijdens het spijbelen,” sprak hij kalm. Hij merkte dat ze geen enorm spraakzaam type was, wat hem ook met een mond vol tanden liet zitten. Hij had een gespreksonderwerp nodig. Misschien.. Wacht.. Degene waar ze mee samen leefde was toch Fukuwa? Hij had wat dingen meegekregen over het gedoe met de Level Upper en verschillende experimenten. Zou Kathy dan van Espers afweten? Hij sloot zijn ogen. Ze was er geen, dat voelde hij. Geen eens een level nul. Gewoon.. Compleet menselijk.
Met bepaalde enthousiasme keek hij haar aan. “Heb je ooit gehoord van Espers, Kathy? Mensen die toch geen mensen zijn?” vroeg hij met een glimlachje. Hij fronste even. “Zoals je ze altijd ziet in stripboeken. Mensen met speciale krachten. Vliegen, teleporteren, elementen sturen..” sprak hij vervolgens. Hij was best enthousiast over dit onderwerp. Zijn moeder had het AIM-veld onderzocht, maar ze was gestorven voor al te veel bereikt te hebben.
Hij zag aan haar blik dat ze zoiets had van.. Ok. Ze.. Wat? Had ze er nog nooit van gehoord? Hij snoof. “Het is allemaal echt..” sprak hij toen zacht, waarna hij zijn vinger voor zijn lip legde. “Niet doorvertellen, eh?” vroeg hij glimlachend, waarna hij anders ging zitten en zijn handen voor zijn borst hield, zo’n tien á twintig centimeter ervanaf. Zijn handpalmen lagen tegen elkaar, alsof hij op z’n Japans iemand ging bedanken. Maar, toen hij ze uit elkaar haalde, zat er een klein balletje vuur tussen zijn handen, zwevend alsof het ergens op lag. “Als je meer wil weten, vraag je dat maar aan degenen bij je thuis. Die weten meer dan ik,” sprak hij kalm en hij glimlachte. “Laten we het erop houden dat dit gebied ooit van ons was, maar dat jullie soort het inneemt. Dit is enkel een waarschuwing. Er zijn hier anderen, die maar al te graag wraak nemen,” sprak hij rustig, waarna hij opstond. “Het gaat zo regenen. Weet jij de weg terug?” vroeg hij, alsof er niets gebeurd was. Het was enkel een waarschuwing, de Espers zouden binnenkort weleens aan kunnen gaan vallen, namelijk.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kathy

Kathy


RPG punten : 38
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27
Woonplaats : Negerwijkje. ♥

Character sheet
Leeftijd: 15
Partner: I'm scared I'll never be enough to keep you around. ~
Krachten:

I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Emptydi apr 10, 2012 10:16 am

De jongen vertelde haar over de klassenlijst, dus dat het niet erg was voor haar dat ze niemand kende. Als antwoord op haar onnozele vraag antwoorde hij dat hij dat hij daar enkel was tijdens het spijbelen.
Uit het niets begon de jongen te praten over Espers. Hij beschreef ze als mensen die geen mensen zijn, uit een stripboek kwamen, etc. Iets wat dus gewoon helemaal niet bestond en onmogelijk was. Ze keek hem aan alsof hij net had beweerd dat.. Espers bestaan, dus met een hoofd van nee, sterf. Daarna beweerde hij nog eens dat het allemaal echt was. “Ben je in je kindertijd blijven hangen op het gebied met geloven in Sinterklaas enzo..?” Ze keek hem wat voorzichtig aan. Als ze echt had te maken met zo’n gek moest ze oppassen, straks beweerde hij nog dat hij de Kerstman had rond zien vliegen op zijn sleetje, en dat Rudolf echt een rode glimmende neus had en kon praten. Oh, en natuurlijk dat er kleine elfjes op de noordpool woonden, of was het nou de zuidpool? Achja, boeie. Hij legde zijn vinger op zijn lip en zei dat ze het niet door zou vertellen. Ze keek hem nog steeds aan alsof hij prettig gestoord was. Hij ging anders zitten, op zo’n Japanse opa-manier, niet veel langer verscheen er een bolletje vuur tussen. Goocheltruc. Daarna vertelde hij over dat ze het moest vragen aan de mensen waarbij ze woonde. Ze keek hem even verward aan. “Weet je bij wie ik woon? Maar ik heb er niemand iets over verteld..” Mompelend keek ze weer om zich heen. Hoe kon hij ongeveer weten bij wie ze woonde? En waarom dacht hij dat ze dan bij zogenaamde Espers woonde? Ze waren gewoon normaal, toch? Ondanks het moment dat Alyss haar een keer bijna had doodgeschoten, geen idee waar ze dat ding toen vandaan haalde, maarja.
‘Laten we het erop houden dat dit gebied ooit van ons was, maar dat jullie soort het inneemt. Dit is enkel een waarschuwing. Er zijn hier anderen, die maar al te graag wraak nemen’, zei de jongen serieus. Kathy keek hem even dom aan. Jullie soort, ons. Wat waren ze, honden? “Waarschuwing voor wat, ik kwam hier alleen wonen omdat ik geen keus had”, dat was deels waar. Voordat ze hier was woonde ze al bij Destin in dat andere grote huis. Maar ze verhuisden wegens Destin zijn werk. Deze jongen was echt niet goed bij zijn hoofd.

‘Het gaat zo regenen. Weet jij de weg terug?’ Kathy keek de jongen even met half open mond aan vol ongeloof. Hoe kon hij ineens weer zo blij zijn nadat hij die onzin had uitgekraamd? Ze herstelde zich weer en schudde haar hoofd. “Nee, eigenlijk ben ik gewoon verdwaald. Weet jij de weg wel terug?” Zei ze serieus. Ze was wel verdwaald, waarom had ze er anders uren over gedaan daar te komen, geen idee hebbend waar ze nou werkelijk was. En shit, regen. Ze wou niet ziek worden.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://mymostpreci0ustreasure.tumblr.com/
Gesponsorde inhoud





I'm not alive if I'm lonely ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not alive if I'm lonely ~   I'm not alive if I'm lonely ~ Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
I'm not alive if I'm lonely ~
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» what it takes to come alive

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: IGx National Park :: Dallas Falls-
Ga naar: